Η έξοδος στην Ευρώπη αποτελεί κυρίαρχο στόχο τα τελευταία χρόνια για την Aston Villa. Μετά την πρόσληψη του Martin O’Neill, αλλά και την αλλαγή στον προεδρικό θώκο, με την έλευση του Randy Lerner, οι προσδοκίες των φίλων της ομάδας για επίτευξη του ονείρου αυξήθηκαν. Τη φετινή αγωνιστική περίοδο είναι αλήθεια ότι οι “Villans” έχουν καταφέρει να φτάσουν πιο κοντά σε αυτό. Ωστόσο, η Aston Villa άρχισε να απομακρύνεται, τόσο από το Champions League, όσο και απο το UEFA και πλέον ο μόνος εφικτός στόχος φαντάζει η έξοδος στην Ευρώπη μέσω του κυπέλλου Intertoto. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι και τον προηγούμενο μήνα οι “Claret and Blue” θεωρούσαν την έκτη θέση σαν πρώτο σκαλοπάτι κοιτάζοντας τετράδα, ενώ πλέον αυτή φαντάζει... ταβάνι.
Που οφείλεται όμως αυτή η αλλαγή; Σίγουρα η Villa έχει από την αρχή της σεζόν κάποια αρνητικά σημεία, τα οποία κατα την αποψή μου δεν φάνηκαν σε όλη της τη διάρκεια. Το μικρό ρόστερ, το οποίο είναι το μικρότερο σε ολόκληρη την Premier League, μπορεί να χαρακτηρίζεται από μια ευελιξία, αλλά όταν μιλάμε για 38 παιχνίδια πρωταθλήματος και κάποια κυπέλλου, αυτό γυρνά bumerang και αποτελεί πληγή στην ομάδα. Συμφωνώ ότι η ενδεκάδα των “χωριατών” έχει την εμπειρία και την ικανότητα να διεκδικήσει τις ευρωπαϊκές θέσεις, αλλά τι γίνεται όταν κάποιο από τα έντεκα... εργαλεία απουσιάσει; Τι γίνεται όταν τα εργαλεία γίνονται δέκα εξ’ αρχής, ελλείψει δεξιού οπισθοφύλακα; Ο Martin O’Neill θα έπρεπε να δώσει απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα από την αρχή της σεζόν και να τα καλύψει στις μεταγραφές του Ιανουαρίου. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Όμως η ιστορία συνεχίστηκε και αντί η Villa να ενισχυθεί τον Ιανουάριο... αποδυναμώθηκε χάνοντας τους Cahill και Moore, προσθέτοντας μόνο τον Wayne Routledge στο δυναμικό της. Αλλά για να μην κατηγορώ τον Βορειοιρλανδό, ο billionaire Randy Lerner, πότε θα δώσει λίγα billions στην ομάδα;
Έργο O’Neill αυτή η Villa
Βέβαια επειδή δεν θέλω να χαρακτηριστώ αγνώμων και αχάριστος πρέπει να αναγνωρίσω ότι η Villa έφτασε να διεκδικεί Ευρώπη και όχι σωτηρία στην κατηγορία χάρη στον O’Neill. Η ομάδα στο γήπεδο... μυρίζει O’Neill. Βρίσκεται σίγουρα ένα κλικ πάνω από πέρσι και πολλά παραπάνω από τις προηγούμενες χρονιές. Ξέρω επίσης ότι αν ο Martin δεν ήθελε να πετύχει στους “Villans”, θα είχε ήδη αποχωρήσει για την εθνική Αγγλίας. Πιστεύω ότι η ομάδα κοιτάει τα μεγαθήρια της Premier League ή τους Top 4, αν προτιμάτε, στα μάτια και μπορεί να χτυπήσει κάθε παιχνίδι.
H αλήθεια είναι πως αν η Villa κέρδιζε στο “Emirates” την Arsenal και την Boro στο “Villa Park” θα ήταν μια ανάσα ακόμα και από το Champions League. Ωστόσο, οι δύο αυτές “γκέλες” περιόρισαν τους εφικτούς στόχους της. Εκεί που η ομάδα κυνηγούσε Liverpool και Everton για μια θέση στην τετράδα, τώρα πρέπει να φυλάξει τα νώτα της και να διατηρήσει την έκτη θέση, που διεκδικούν με αξιώσεις Portsmouth, Blackburn και Manchester City. Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι το άρθρο δεν θα είχε καμία υπόσταση αν το League Cup και το FA Cup δεν έδιναν θέσεις στο UEFA. Επίσης, να επισημάνουμε πως αν η Portsmouth πάρει το FA Cup και βγει UEFA μέσω αυτού, τότε η Aston Villa διαγράφει έναν διώκτη της.
Που οφείλεται όμως αυτή η αλλαγή; Σίγουρα η Villa έχει από την αρχή της σεζόν κάποια αρνητικά σημεία, τα οποία κατα την αποψή μου δεν φάνηκαν σε όλη της τη διάρκεια. Το μικρό ρόστερ, το οποίο είναι το μικρότερο σε ολόκληρη την Premier League, μπορεί να χαρακτηρίζεται από μια ευελιξία, αλλά όταν μιλάμε για 38 παιχνίδια πρωταθλήματος και κάποια κυπέλλου, αυτό γυρνά bumerang και αποτελεί πληγή στην ομάδα. Συμφωνώ ότι η ενδεκάδα των “χωριατών” έχει την εμπειρία και την ικανότητα να διεκδικήσει τις ευρωπαϊκές θέσεις, αλλά τι γίνεται όταν κάποιο από τα έντεκα... εργαλεία απουσιάσει; Τι γίνεται όταν τα εργαλεία γίνονται δέκα εξ’ αρχής, ελλείψει δεξιού οπισθοφύλακα; Ο Martin O’Neill θα έπρεπε να δώσει απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα από την αρχή της σεζόν και να τα καλύψει στις μεταγραφές του Ιανουαρίου. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Όμως η ιστορία συνεχίστηκε και αντί η Villa να ενισχυθεί τον Ιανουάριο... αποδυναμώθηκε χάνοντας τους Cahill και Moore, προσθέτοντας μόνο τον Wayne Routledge στο δυναμικό της. Αλλά για να μην κατηγορώ τον Βορειοιρλανδό, ο billionaire Randy Lerner, πότε θα δώσει λίγα billions στην ομάδα;
Έργο O’Neill αυτή η Villa
Βέβαια επειδή δεν θέλω να χαρακτηριστώ αγνώμων και αχάριστος πρέπει να αναγνωρίσω ότι η Villa έφτασε να διεκδικεί Ευρώπη και όχι σωτηρία στην κατηγορία χάρη στον O’Neill. Η ομάδα στο γήπεδο... μυρίζει O’Neill. Βρίσκεται σίγουρα ένα κλικ πάνω από πέρσι και πολλά παραπάνω από τις προηγούμενες χρονιές. Ξέρω επίσης ότι αν ο Martin δεν ήθελε να πετύχει στους “Villans”, θα είχε ήδη αποχωρήσει για την εθνική Αγγλίας. Πιστεύω ότι η ομάδα κοιτάει τα μεγαθήρια της Premier League ή τους Top 4, αν προτιμάτε, στα μάτια και μπορεί να χτυπήσει κάθε παιχνίδι.
H αλήθεια είναι πως αν η Villa κέρδιζε στο “Emirates” την Arsenal και την Boro στο “Villa Park” θα ήταν μια ανάσα ακόμα και από το Champions League. Ωστόσο, οι δύο αυτές “γκέλες” περιόρισαν τους εφικτούς στόχους της. Εκεί που η ομάδα κυνηγούσε Liverpool και Everton για μια θέση στην τετράδα, τώρα πρέπει να φυλάξει τα νώτα της και να διατηρήσει την έκτη θέση, που διεκδικούν με αξιώσεις Portsmouth, Blackburn και Manchester City. Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι το άρθρο δεν θα είχε καμία υπόσταση αν το League Cup και το FA Cup δεν έδιναν θέσεις στο UEFA. Επίσης, να επισημάνουμε πως αν η Portsmouth πάρει το FA Cup και βγει UEFA μέσω αυτού, τότε η Aston Villa διαγράφει έναν διώκτη της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου